PL
EN
PL
EN
Logo i identyfikacja wizualna to ABC wizerunku marki i pierwsze projekty jakie tworzy się po zatwierdzeniu strategii. To one wytyczają ścieżkę dla kolejnych projektów – ciężary, kolory i kroje pisma. Są jak orzech, z którego później ma wyrosnąć całe drzewo.
Strategia zawsze musi być pierwsza, bo to ona mówi „jakie to ma być” – Ciężkie czy lekkie? Proste czy zdobne? Nowoczesne czy tradycyjne? Casualowe czy eleganckie? Wytyczne te są istotowe dla projektowania, ale określają tylko ogólna atmosferę marki, wrażenie jakie ma robić. Efekt ten można osiągnąć na różne sposoby i rozstrzyga się to właśnie na etapie projektowania (i wybierania) logo.
1. Proste Logo ma symbolizować, a nie ilustrować markę. Próba zawarcia w znaku opowiadania o firmie i jej pracy jest zwyczajnie niemożliwe – prowadzi to do powstania niezrozumiałych i niefunkcjonalnych znaków. Często dobrym tropem jest wybór jednego lub najwyżej połączenie dwóch znaczeń w znaku. One będą nadawać ducha marce i opromieniać wszystkie jej materiały.
2. Charakterystyczne Znak ma charakteryzować tę, a nie inną markę, więc musi być charakterystyczny. Kółko czy kwadrat to za mało by takim bo uczynić i przekazać jakieś przesłanie. Trzeba też uważać na motywy, które są bardzo eksploatowane w branży, w której będzie funkcjonować firma. Powielenie oklepanych motywów (nawet jeśli są zrealizowane trochę inaczej) może prowadzić do pomyłek i na pewno nie da marce unikatowości.
3. Skalowalne Logo to nie obraz, który wisi nad kominkiem. To funkcjonalny znak, który będzie stosowany w różnych wielkościach i w różnych metodach reprodukcji. Niezależnie czy drukujemy je na TIRze czy na długopisie, musi nadal być czytelne.
4. Osadzone w branży Nie można sobie pozwolić by za bardzo „odlecieć” od branży – znak (a więc i marka) stanie się wtedy niezrozumiałe. Projektowanie to balansowanie na granicy między tym co unikatowe, a tym co komunikatywne.
5. Zgodne ze strategią Zadaniem marki jest odróżnienie firmy od jej konkurencji, która często oferuje bardzo podobną usługę lub identyczny produkt. Mimo to, jedna marka nie może być klonem swojej konkurencji i może oferować odbiorcom jakaś wartość dodaną (realna lub emocjonalną), która będzie powodem kupienia właśnie u niej.
Wyróżniamy dwie najczęstsze sposoby budowy logo:
1. Logo z sygnetem Klasyczna budowa, w którym logo składa się z „obrazka” które go wyróżnia i nazwy firmy obok. W tej budowie logo to zwykle sygnet stanowi charakterystyczny element logo a nazwa może być bardziej neutralna, często po prostu napisana dobrze dobranym fontem. Tak zbudowane logo spotykamy najcześciej wśród dużych marek, które korzystają ze swojej globalnej rozpoznawalności i próbują ograniczać identyfikację do samego sygnetu. W przypadku małych lub lokalnych marek nie jest to niestety możliwe i rekomenduje się by stosować logo w pełnej formie.
2. Logotyp Znak, w którym jie ma sygnetu a o charakterze marki decyduje sama typografia. W tej konwencji można (a nawet trzeba) zadbać o to by nazwa firmy była zapisana w sposób chakaterystyczny i unikatowy. Nie wystarczy dobrać jakiś „fajny font” ale trzeba zadbać o to by forma liter była wyjątkowa – stanowiła autorski projekt.
3. Logo hybrydowe Taki znak mają Wizualni – zbudowany z liter, ale z charakterystycznym wyróżnikiem, który mimo że nie jest samodzielnym sygnetem, może pełnić jego funkcję. Zauważcie, że motyw oka wędruje w znaku i w pełnej formie znajduje się nad „i” ale w dekorze marki przesuwa się nad „W”.
Co to jest tagline? Tagline nie jest osobną metodą budowy logo, ale jest możliwym, choć niekoniecznym, elementem. To dopisek, który często pojawia się pod logo, który określa branżę lub jest hasłem marki. W logo wizualnych pojawia się tylko w niektórych projektach, a których marka nie ma wystarczającego kontekstu – np. na wizytówkach.
Identyfikacja wizualna to zbiór elementów projektowych, z którymi styka się klient podczas obcowania z marką – wizytówki, stopki mailowe, papier formowy, teczki, oferty, umowy, a nawet tabliczki i drogowskazy. Identyfikacja jest podstawowym nośnikiem logo – jego rozwinięciem do praktycznych form użytkowych. Podczas projektowania identyfikacji wizualnej również nie wolno zapominać o kilku zasadach:
1. Spójność Tę zasadę będziemy powtarzać w nieskończoność w kontekście całego brandingu. Spójność między elementami jest kluczowa do wiarygodności i w ogóle istnienia marki. Serce nam krwawi, ze musimy to napisać, ale spójność jest nawet ważniejsza niż jakość – lepiej będzie działać marka brzydka ale spójna niż, taka w której każdy element jest z innego zestawu.
2. Personalizacja Różne branże i różne firmy korzystają z różnych elementów identyfikacji wizualnej. Gabinet stomatologiczny będzie posługiwał się innymi nośnikami marki niż firma przeprowadzkowa. Jeśli branding ma być dedykowany, trzeba zadać sobie trud by dopasować identyfikację do firmy, która będzie jej używać.
3. Kompletność By osiągnąć efekt synergii trzeba prześledzić cały proces obsługowy klienta i zidentyfikować wszystkie elementy marki, z którymi klient będzie miał kontakt na dowolnym etapie. Tylko wtedy można zachować ciągłość identyfikacyjną i nie narazić klienta na tzw. dysonans poznawczy.
4. Produkcja W przypadku materiałów drukowanych trzeba zadbać o odpowiednie wartości poligraficzne. Nie wystarczy wcisnąć „print” ale trzeba wiedzieć jaki efekt chce się uzyskać i dobrać do niego format, rodzaj papieru, rodzaj uszlachetnienia i nakład druku. W tych wyborach warto trochę zaufać wybranej przez siebie agencji, bo poligrafia dla większości przedsiębiorców to terra incognita.
Słuchamy naszych klientów, by dobrze zrozumieć ich potrzeby i znaleźć dedykowane rozwiązania. Każdy człowiek i każdy biznes jest inny. Nawet podobne problemy wymagają często innych metod, by mogły być skuteczne. Dobry briefing to fundament usługi.